Διατροφική διάσωση του πλανήτη, slow food ‘εναντίον’ fast food  

Το Slow Food, στον αντίποδα του fast food, είναι ένα κίνημα που ξεκίνησε από το Τορίνο το 1986 από τον Ιταλό Carlo Petrini και είναι το αποτέλεσμα μιας δυνατής προσπάθειας αντίδρασης στην τυποποίηση της γεύσης και του πολιτισμού από τις βιομηχανίες τροφίμων. Μέσα σε λίγα χρόνια έγινε διεθνής. Το κίνημα είναι ουσιαστικά η ευρωπαϊκή απάντηση στο αμερικανικό μοντέλο διατροφής που στηρίζεται στην «ταχυφαγία».

Στόχος της είναι να προστατευτούν οι τοπικές διατροφικές παραδόσεις και οι τοπικοί πολιτισμοί σε όλο τον κόσμο, απέναντι στη βιομηχανοποίηση της γεωργίας και την πολιτιστική ομογενοποίηση που προσπαθεί να επιβάλει η οικονομική παγκοσμιοποίηση.

Το slow food είναι ένα κίνημα οικο-γαστρονομίας, το οποίο με τις δράσεις του από μέλη σε κάθε γωνιά του κόσμου ενθαρρύνει τους ανθρώπους να υιοθετήσουν μια διαφορετική φιλοσοφία στην διατροφική τους καθημερινότητα, είναι κάτι σαν ν μια Greenpeace στο χώρο της υγιεινής διατροφής. Το σήμα κατατεθέν τους είναι ένα σαλιγκάρι, καθώς η φιλοσοφία του κινήματος προωθεί ρυθμούς πιο αργούς, έτσι ώστε να αντιλαμβανόμαστε καλύτερα τις διατροφικές και όχι μόνο αξίες.

Ο βασικός στόχος είναι η εμπέδωση του δικαιώματος όλων μας σε καλό, καθαρό και «δίκαιο» φαγητό και προωθεί την προσέγγιση στη γαστρονομική παράδοση των λαών και το σεβασμό στο περιβάλλον με την κατανάλωση εποχικών και φρέσκων πρώτων υλών.

Σήμερα ο κόσμος του Slow Food μετρά χιλιάδες ενεργά μέλη σε περισσότερες από 130 χώρες και η λογική των καινούργιων εστιατορίων που γίνονται talk of the town δεν απέχει πολύ από την φιλοσοφία του. Χάρη στο Slow Food, ανακαλύψαμε τα λεγόμενα «οχυρά γεύσης», διατροφικά είδη, δηλαδή, με εξαιρετική γαστρονομική αξία. Σε αυτή την κατηγορία βρίσκουμε σπάνια τοπικά προϊόντα και κρασιά που παράγονται με παραδοσιακούς τρόπους που τα μέλη του κινήματος προσπαθούν να διατηρήσουν. Επίσης, εξοικειωνόμαστε με σπάνια είδη πανίδας, όπως φυλές βοοειδών και μαύρους χοίρους, που εκτρέφονται από κτηνοτρόφους, που βάζουν το δικό τους λιθαράκι στη διάσωση της αγροτικής βιοποικιλότητας.

Φυσικά, αυτό το κίνημα της βραδυφαγίας δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα και απαριθμεί μόλις 500 μέλη, αριθμός αρκετά μικρότερος συγκριτικά με τις υπόλοιπες χώρες. Ωστόσο, τα μέλη του  συγκεντρώνονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και διοργανώνουν σεμινάρια και ραντεβού γαστρονομίας, όπου δοκιμάζουν πιάτα και κρασιά από όλες τις περιοχές της Ελλάδας, αλλά και του  κόσμου. Εδώ μπορούν και συμμετέχουν οι πολίτες που έχουν ευαισθητοποιηθεί στο ζήτημα της σωστής διατροφής, αλλά και όσοι αγαπούν την παράδοση του τόπου τους και το ποιοτικό φαγητό.

Το Slow Food εμπνέει την αλλαγή διεθνώς μέσω μιας ποικιλίας προγραμμάτων, όπως:

• Εξοικονόμηση τροφίμων που απειλούνται με εξαφάνιση και υπεράσπιση των γαστρονομικών παραδόσεων μέσω των  έργων μας για τη βιοποικιλότητα.

• Διδασκαλία της ευχαρίστησης του φαγητού και πώς να κάνετε καλές, καθαρές και δίκαιες επιλογές μέσω  της εκπαίδευσης φαγητού και γεύσης .

• Γιορτές των γαστρονομικών παραδόσεων του κόσμου, παραδοσιακά τυριά και ψάρια, και συναντήσεις των παγκόσμιων δικτύων μας στις  διεθνείς εκδηλώσεις μας .

• Από την καλή διαβίωση των ζώων μέχρι την αρπαγή γης, την αντιμετώπιση  καυτών θεμάτων  που μας ενδιαφέρουν.

• Σύνδεση νέων που παθιάζονται με την αλλαγή του συστήματος τροφίμων μέσω του  Δικτύου Νεολαίας Slow Food .

• Αμέτρητες δραστηριότητες που διοργανώνονται καθημερινά από μέλη του Slow Food στα  convivia  (τοπικές ομάδες).

• Σύνδεση παραγωγών τροφίμων, σεφ, ακαδημαϊκών και εκπροσώπων των τοπικών κοινοτήτων παγκοσμίως στο  δίκτυο Terra Madre .

• Δημιουργώντας την επόμενη γενιά επαγγελματιών τροφίμων και γαστρονομίας στο  Πανεπιστήμιο Γαστρονομικών Επιστημών

Στην Ελλάδα υπάρχουν ήδη αρκετά εστιατόρια που ακολουθούν αυτή την γαστρονομική πολιτική χρησιμοποιώντας αγνά τοπικά προϊόντα μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο το οικολογικό αποτύπωμα.